Kıbrıs tarihine adı 'Sir Münir' olarak geçen, İngilizlerin adayı bölme politikalarına verdiği büyük destekle tanınan Mehmet Münir Bey’in hayaleti Lefkoşa’daki Meclis binasının içinde yıllardır dolanır. Partilerin Meclis’deki odalarına girer çıkar, ahbap olduklarına uzaktan selam verir. Bazen de İngilizlerin yardımıyla ve teşviki ile KATAK’ı kurduğu günlerdeki heyecana kapılır. Tam aradığı simaları görünce hayalet olduğunu unutur ve kucaklaşmak için yanlarına koşturuverir. Hissettiği coşku kısa sürede yerini çok tanıdık olduğu derin bir boşluğa bırakır, en sevdiklerinin kendisinden habersiz olması ruhuna dokunur. İçi her karardığında İngilizlere üstün hizmetine karşılık hakkıyla aldığı CBE nişanını ve Sir unvanını anımsar, Londra’da hukuk eğitimi görürken geçirdiği güzel yıllarıyla avunur.

Geçenlerde BRT’de yayınlanan 'Basın Odası' programına katılan YDP Başkanı, milletvekili Erhan Arıklı’yı izlerken aklıma nereden estiyse Sir Münir ve hayaleti geldi. 1931’de vergi isyanının bastıran İngilizlerin has adamı Mehmet Münir Bey ile 2020 yılındaki Erhan Arıklı Bey arasında nasıl bir benzerlik kurmuştu ki zihnim?

Arıklı programda, ‘Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı’nın yeniden cumhurbaşkanı olması durumunda Türkiye ile ciddi bir kriz yaşanacak’ diyordu. 

‘Akıncı seçilirse Türkiye ile kriz yaşanacaktı’ madem, Arıklı Türkiye iktidarının KKTC demokrasisine karışabilme hakkı olduğunu mu savunuyordu?

‘Türkiye Cumhuriyeti’nin birtakım hayati menfaatleri de söz konusu. Bu hassasiyet nedeniyle bir takım çalışmalar yapılacak. Geçmişte yapıldı, yine yapılacak’ derken ne demek istiyordu Arıklı?

Arıklı KKTC’nin bağımsız bir devlet olmadığını mı ima ediyor ve milletvekili yeminini mi çiğniyordu? ‘Devletin varlığını ve bağımsızlığını koruyacağı’na ‘mümin’ biri olarak yemin etmemiş miydi?

‘KKTC bir devlettir. Demokrasisi vardır. Demokrasiye herkesin saygılı olmalı’ cümlesini kuran Arıklı, KKTC demokrasisine Türkiye iktidarının saygılı olmayacağını mı söylemeye çalışıyordu? 

Oysa Türkiye nasıl kendi demokrasisine karışılmasını istemiyorsa, KKTC de istemiyordu. 

Nitekim, ABD’de 3 Kasım’da yapılacak seçimlerde Demokrat Parti’nin Başkan Adayı Joe Biden’nın sarf ettiği sözler Türkiye’de kıyasıya eleştiriliyordu. Biden açık açık Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın geçen belediye seçimlerinde ‘İstanbul’da devrildiği’ni, Erdoğan’ın ‘bedel ödemesi’ gerektiğini söylüyor ve Erdoğan karşısında Türkiye’de muhalefetin 'desteklenmesi'ni ve 'cesaretlendirilmesi'ni savunuyordu. Hatta dilinin kemiği yok ki 'Erdoğan'ı darbeyle değil, seçimle değiştireceğiz' diyordu.

Türkiye'de Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanı Fahrettin Altun dün yaptığı açıklamayla, "Hiç kimse milli irademize ve demokrasimize saldıramaz, halkın oyuyla seçilmiş Cumhurbaşkanımızın meşruiyetini sorgulayamaz. Buna cüret edenler en son 15 Temmuz 2016 gecesi ağızlarının payını almışlardır. Dostça bir hatırlatma" sözlerini Türkiye semalarından ABD’ye gönderiyordu.

Erhan Arıklı KKTC’de bir Amerikalı gibi mi davranıyordu ne?

Bir Amerikalının Türkiye’nin bir sonraki seçimlerine şimdiden karışması gibi, KKTC Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı’nın Türkiye tarafından istenmediğini ve Türkiye’nin diğer adayları ‘cesaretlendirdiği’ni mi söylemeye getiriyordu? Başka türlü nasıl Akıncı tekrar seçildiğinde Türkiye-KKTC ilişkileri arasında ciddi bir kriz çıkacaktı ki?

Erhan Arıklı Amerikalı misali konuşmayı seviyor olabilir miydi? 

Henüz adaylığını koymadan önce, partisinin KKTC cumhurbaşkanlığı seçimlerinin 2. turunda CTP’nin adayını destekleyeceği beyanatını veren Arıklı’nın açıklamalarını birleştirince, Türkiye iktidarının CTP adayına mı destek olduğu sonucu çıkıyordu? 

Arıklı’nın programdaki açıklamalarına CTP’den bir yanıt gelmediğine göre, CTP’nin de bu durum işine geliyor olmalıydı.

Amerikalı Başkan Adayı’nın söylediklerini duyunca nasıl Türkiye’de ellerini ovuşturan CHP’liler varsa Arıklı’nın beyanlarını fazlasıyla işe yarar bulan CTP’liler de var mıydı acaba?

Programı izlerken Sir Münir’in Meclis’teki hayaletinin boşuna kendini üzdüğünü düşündüm. 21. yüzyıla ışınlanmış suretleri Meclis’te zaten fink atıyordu. Halkınsa asabı bozuluyordu: Meclis’e seçtikleri Kuzey Kıbrıs’ın demokrasisine de bağımsızlığına da koltuk uğruna kıyıyorlardı. Sir Münir’in karabasanı Meclis sıralarında vekillerin yanı başına çöküyordu hâlbuki. Halkın saygısını çoktan kaybettiklerini kendileri de biliyordu…