Kıbrıs Türk solu gerek çözüm gerek statükonun ortadan kaldırılmasında topluma en az Kıbrıs Türk sağı kadar zarar verdi. Sağın yarattığı düzene arka çıkan sol, toplumu kuyunun en dibine itti; umudu ve kurtuluş olanaklarını yerle bir etti. İTEM Yasası’nı Meclis’ten geçirmekle Rum mallarına tapu çıkarılmasını destekledi; Bileşik Faiz ile Rum mallarının tefecilerin eline geçmesine yol açtı. Kıbrıs Türk solu söylemde çözüm ve barışı savunurken işleyişte statükonun devamını sağlayarak kendine olan inancı söndürdü.
   Kıbrıs Türk solu, Meclis’te temsil edilen siyasal partileri, liderleri ve sürekli olarak kendi ile çelişen pratiğiyle, popülist, kamuda yandaş istihdamını artıran ve bir türlü dik duramayan varoluşuyla gitgide silikleşti. KKTC temsilcilerinin çözüm görüşmelerinde artık esamesi okunmuyorsa, bunun nedeni maalesef solu ve sağı ile tüm siyasetin statükonun devamı için yaptığı eşsiz katkılardır.
   Çağdaş devlet olma dinamiklerini çalıştıramayan, sözünü devlet içindeki odaklara geçiremeyen ve iktidar olmayı başaramayan sol ile o odakları çıkarları için koruyan sağın ülkeyi getirdiği nokta, Polis ve Yargı’ya olan güvenin sorgulandığı, yasa dışılıkla çoğalan kara paranın kurumları ele geçirerek siyasete sızdığı dünya dışı bir noktadır.
   Türkiye yardımlarını statükoyu korumakta ve kamu istihdamını artırmakta kullanan sağın ve solun ülkeyi vardırdığı hazin son, bugün tüm sistemi başımıza çöktürdü. Özel sektörün statükoya yapışan temsilcileri çağdaş kapitalist normların piyasada hayat bulmasını bile her seferinde engelledi. Türkiye’den borçla yaşayan, kire batmış bu düzenin failleri çok da uzun sürmeyecek bir zaman diliminde siyasetten çekilmek zorunda kalacak. Çünkü topluma liderlik yapamayan siyasal partilerin popülizmi ile ileriye gidebileceğimiz bir adımlık yol bile kalmamış durumdadır.
   2015 verilerine göre nüfusa göre en çok kamu çalışanı istihdam eden ülkeler Norveç, Danimarka, İsveç ve Finlandiya’dır. Bu ülkeler kişi başına yurt içi üretimden en çok payı alan ülkelerdir aynı zamanda. Norveç, 75.505 dolar’lık kişi başına düşen gayrı safi yurtiçi hasılası ile dünyanın en zengin 3. ülkesidir. Danimarka 56. 308 dolar ile 9. en zengin ülke; İsveç 11.; Finlandiya ise 15. zengin ülkedir. Güney Kıbrıs’ın kişi başına aldığı pay 25 bin 234 dolar’dır ve 33. sıradadır.
   Kuzey Kıbrıs ise Türkiye’nin bütçeye katkısı olmasa hiçbir yatırım yapamayacak kadar fakir bir ülkedir... Buna rağmen hâlâ kamuda istihdamdan bahsediliyor. Yoksullaşan Türkiye yurttaşlarının vergilerinin dolaylı olarak KKTC’de kamuda istihdam için kullanılması sadece ekonomik akla değil, vicdana da aykırıdır. KKTC hükümetleri Türkiye’den gelen katkı olmasa ya yatırım yapamayacak ya da kısmen yatırım yapacak ancak maaşları ödeyemeyecektir. Fakat bu gerçekler karşısında dahi siyasal partiler sırf daha fazla oy almak için sürdürülemez düzenin bekçiliğini yapmaktan vazgeçmiyor. Yurttaşın ödediği bedelle ömrü tükenirken yolsuzluğa bulaşmış siyasetçilerse bir daha seçilebileceklerini sanıyor.
   Özker Özgür zamanında ‘davul bizde tokmak başkasında’ idi… Özgür sonrası Kıbrıs Türk solu, sağın kurduğu düzene dört elle sarılarak davulu da kaptırdı. Şimdilerde ne davul bizde ne de tokmak! Her ne olursa olsun giden gidecek, kalan kalacak ve statükonun yıkılması mücadelesi devam edecek. Kalanların safında yer alan biri olarak geleceğe umutla bakmamız gerektiğini, ama teknolojiyle ama ihracatla sonunda bu mücadelenin kazanılacağına inanıyorum.
   Davulu da tokmağı da kaptıran siyasetçiler bugün varlar, yarın yoklar. Halkın önünde duran tercih ise varlığını korumak için toplumsal mücadeleye katılmak ve kendi arasından statükoyu yıkacak gerçek liderler çıkarmaktır. Yapamayan gidecek ta ki doğru adımları atmaktan çekinmeyecek, ne yaptığını bilen, yaptıklarının sonuçlarını öngörebilen ve omuzlayabilen yenileri sahneye çıksın. Halkın gücü de buradadır. Kimse halka rağmen verdiği sözleri yerine getirmeden iktidarını sürdüremez.